ما موندیم و

ما موندیم و یه مشت خاطره  کــــــــسشر

همین الان بعد تماشای یه فیلم نه چندان جالب(در خانه تنهایم: اسم فیلمش نیست، وضعیت منه)، می خواستم برم بخوابم یهو یادم اومد صبح باید ساعت 5 بیدار شم برم زیر دوش سرد (حامام مون خرابه)

به ناگاه، ذهن مریضم برگشت به چند سال پیش؛ تنها بودم خونه نمی دونم جریان چی بود ولی شب قبلش به میم گفته بودم صبح زنگ بزنه از خواب بیدارم کنه (اسمش تو پستای بچه گونه اول وبلاگ هست!)

ولی لامصب چه کیفی داشت آدم صبحشو با اون صدا شروع کنه.

هرچند که خودم یه ربع قبلش بیدار شده بودم و قلبم اومده بود تو دهنم از استرس زنگ زدنش :))

من خیلی سادم حاجی خیلی ساده؛ با همین چیزای ساده گریه ام می گیره و میرم تو فاز خودم.

پی نویس: #غلط_کرده هر کی گفته مرد نباید گریه کنه (ناموسن ر**ن تو زندگیمون با این اراجیف و ضرب المثلای شــــخمی شون)

پی نویس 2: دارم  میرم مسافرت زورکی.تا بیست و یکم.